irena & indiana ;-)

indiana

Witajcie

Od jakiegoś czasu zaglądam na Wasze forum, wypada więc się przedstawić.

Mam na imię Irena, wraz z mężem Jackiem i naszymi wspaniałymi futrzakami, Indianą i Leonardem mieszkamy w Częstochowie.

Leonard
Zacznę od największego kociego przyjaciela mojego goldaska, czyli Leona. Leon jest biało-niebieskim kotem perskim, aktualnie ma 10 lat i jak to pers, jest dumnym arystokratą i domatorem.

Leonard

Lubi porządek, czystość oraz spokojny, raz na zawsze ustalony, plan dnia. Zbyt duże zmiany wywołują u niego stres, który w swojej kociej mądrości, najczęściej przesypia. My uwielbiamy naszego kocurka, więc staramy się mu stresów oszczędzać, choć nie zawsze jest to możliwe.

Ogromny stres przeżył Leonard, rozpieszczony do granic możliwości jedynak, gdy w naszym domu pojawiło się energiczne i bardzo ciekawskie szczenię goldena. A było to już prawie 6 lat temu. Nie było łatwo, ale przywykł i teraz kocha Indianę, po swojemu-kociemu.

Indiana (imię rodowodowe: AMANT Pogłaskaj)
Indianę, 8-tygodniowego puchatego szkraba, przywieźliśmy do domu 14 lipca 2002 r. Pamiętam dokładnie, bo Jacek od razu zauważył, że to rocznica zburzenia Bastylii. Co prawda, żadnych murów więziennych nie musieliśmy w związku z pieskiem burzyć, ale z całą pewnością jego pojawienie się baaardzo zmieniło nasze życie. Twisted Evil

Irena i indiana, czyż nie jesteśmy do siebie podobni?

Dla mnie/dla nas (Jacek myśli tak samo) posiadanie psa i kota niezwykle wzbogaciło nasz byt, dało nam możliwość otwarcia się na inne, niż ludzie, istoty: wrażliwe, inteligentne, piękne.
A właściwie "posiadanie" to nieodpowiednie słowo, bo tak do końca nie wiadomo kto kogo posiada.

Odpowiednim określeniem jest: wspólne życie z naszymi futrzatymi przyjaciółmi.

Indiana jest moim pierwszym psem, więc jest, siłą rzeczy, trochę eksperymentem wychowawczo-szkoleniowym. Miałam wobec niego różne plany, które przyszło mi zmieniać, gdy lepiej poznawałam jego psychikę, potrzeby i możliwości.
Na szczęście dla nas obojga, uczę się cały czas i jestem w stanie zrezygnować z własnych wydumanych ambicji, jeśli widzę, że ich zaspokojenie nie leży w naturze mojego psa.

W latach 2003-2006 jeżdziliśmy trochę z Indianą na wystawy kynologiczne. Z tamtych czasów mamy garść medali, ale wystawy nie są naszą pasją.
My jesteśmy typami "raczej sportowymi".

Parę lat temu trenowaliśmy pod kątem użytkowości myśliwskiej (tropowce i retrievery).

Tropienie "po farbie"

Aport ptaka z wody

Psiurkowi bardzo się te zajęcia podobały. A ja, niestety, miałam dylemat moralny, bo nie jadam mięsa i nie lubię zabijania zwierząt. Więc podjęłam decyzję, że zaprzestajemy treningów myśliwskich i bierzemy się za sporty "cywilne".

Ćwiczymy sobie wszystkiego po trosze, czasem startujemy w jakichś zawodach. Mamy zaliczone parę mniej lub bardziej udanych występów na zawodach PT, PTT1 i obedience ("O" i "1").
Najbardziej pasjonuje nas tropienie w stylu użytkowym. Jak pewnie niektórzy z Was wiedzą, niezmordowaną propagatorką tego sportu jest Maria Kuncewicz. W zeszłym roku mieliśmy z Indianą wielką przyjemność popracować trochę pod jej kierunkiem na wakacyjnym obozie. Pisałam o tym na forum Jacola: http://szkoleniepsow.fora.pl/tropienie,16/tropienie-indiany-ptt,264-97.html

W maju tego roku byłam współorganizatorem obozu dla uczestników listy klikerowej z Yahoo. Prowadziłam na nim, wespół z koleżanką mającą również psy myśliwskie (2 setery), zajęcia z tropienia.

Oto my przy pracy:

Nawąchiwanie próbki zapachowej
[link widoczny dla zalogowanych]

Poooszedł!
[link widoczny dla zalogowanych]

A tak w ogóle to lubimy: pływanko, taplanko w błocie, szaleństwa w śniegu, ganianie za piłeczkami, uczenie się różnych sztuczek, no i... jesteśmy baaardzo łakomi... Embarassed

Pozdrawiamy wszystkich Forumowiczów! Very Happy

Sinead

serdecznie witamy Smile

magda_17

Oj gdyby każdy się przedstawił tak jak Wy Smile

Twój psiak ma wspaniały kolor sierści! No i pięknie piszesz o tych swoich futrzakach. Przeczytałam to z ogromną przyjemnością Smile

Witam na forum. Zaglądaj do nas często, pisz i wstawiaj dużo zdjęć, żebyśmy mogli podziwiać zarówno złociaka jak i kota Wink

indiana

betka

Cudnie się przedstawiłaś!
Indiana ma przepiękny, złoty kolorek. Zakochać się można.
Leon... Och, mam słabość do persów. W moim życiu były już dwa, a obecnie mam kotka, dachowca, niczym nie różniącego się od persa, nawet 'dumny' charakter, jak to na persa przystało, posiada.

magda_17

Przejrzałam sobie Waszą stronkę i muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem - tyle wystaw i wszystkie oceny doskonałe!

P.S. Czy Indiana to od słynnego bohatera granego przez Harrisona Forda czy od czegoś innego? Wink

Olcia(^_^)

Na swojej prywatnej stronie piszesz że jak jesteś chora to Indiana przynosi ci chusteczki i smakołyki albo liściki ;D Bardzo mi sie to podoba ;D Długo ją tego uczyłaś ? ^^ I jak możesz napisać to jak ją tych sztuczek uczyłaś ??^^

kesse

Witam...
Z wielką przyjemnością przeczytałam to jak sie przedstawiłaś, uwielbiam czytać gdy ktoś z taką pasją pisze o życiu i zwierzetach, to cudownie ze postanowilas popisac akurat na "naszym" forum Smile

mam nadzieje że galeria Indiany i Leonarda bedzie obszerna Smile

pozdrawiam

bobidark

Witaj Ireno na forum.
Olcia(^_^) mam wrazenie, ze pomylilas plec psiaka piszac JĄ Wink

.

kesse

a ja byłam świecie przekonana ze to sunia bo tak z imienia sie kojarzy ze zenskie imie konczy se na -a.... a po fotkach cos mi sie nie zgadzalo bo dosc duzy jak na sunie.... Smile

magda_17

No ja też myślałam że Indiana to dziewczynka, ale imię rodowodowe wiele wyjaśnia Wink

Olcia(^_^)

O kurczę ... Embarassed

Najmocniej przepraszam ...

Byłam święcie przekonana, że to on ... Embarassed

magda_17

Chciałaś chyba powiedzieć, że byłaś święcie przekonana, że to ona Razz

A szczeniaki po Indianie przepiękne!

Olcia(^_^)

No tak ... Embarassed

moje roztrzepanie wychodzi na jaw Very Happy

Dzięki za poprawienie mnie ^^

kesse

tez własnie obejrzałam stronkę

Jestem pełna p o d z i w u Shocked