Drugi goldenek w domu!

malta

Goldenkowi miłośnicy!
Potrzebuję pomocy w poradzeniu sobie w sutuacji, gdy mam w domu pięciomiesięczną sunię od jej 7 tyg. życia, która cudnie dorasta, jest przemądra i kocham ją strasznie. Kilka dni temu z tej samej hodowli przywiozłam jej rówieśnika, pieska, o podobnym usposobieniu. Spędziliśmy ze soba z pięć godzin zanim przywiozłam go do domu. Teraz sunia jest smutna, osowiala, mam wrażenie, że ma do mnie żal. Na spacerach się dogadują świetnie, nawet sunia podgryza mu uszka, popycha, kładzie się przed nim, leżą obok siebie. W domu jednak mam wrażenie, że sunia nie jest sobą, jeszcze bardziej niż zwykle za mną wygląda, jest smutna i pierwsza wszędzie. Chciałam dobrze dla niej także, a wyszedł problem. Nie ma spięć żadnych między nimi. Potrzebuję porady, dobrego słowa, że to przejdzie i ewentualnie co robic, by przyspieszyć uspokojenie sytuacji. Nie chcę stresu dla suni, bo kocham ją ponad wszystko, pieska boję się nawet porządnie wysciskać, a juz na pewno nie w jej obecności. Mam wyrzuty sumienia. Ja też nie radzę sobie z emocjami. Może ktoś z Was był w podobnej sytacji, a może po prostu zna na taką sytuacje lekarstwo. Pomóżcie proszę!
malta

Polianna

Moze czuć sie nieswojo. Kilka miesiecy była tylko ona, a teraz jest jeszcze psiak. Mysle, ze to stan przejściowy. Pokochają sie i beda najlepszymi przyjaciółmi. Juz teraz swietnie dogadują sie ze sobą jak wspomniałas. Mysle, ze jeszcze dzien, dwa i sunia przyzwyczai sie do braciszka Very Happy

głowa do gory

malta

Dziękuję za dobre słowo! teraz dużo takich właśnie mi potrzeba:) Racja, to pewnie kwestia czasu by w domu, jak na spacerze zrobiło się przyjemnie. Dobrze to ujęliście, to w sumie jej rówieśnik - braciszek, warto było sprawić im takie dożywotnie towarzystwo:)

malta

Polianna

Na pewno wszystko bedzie dobrze wiec nie masz sie czym martwić, miło mi, ze udalo mi sie trochę wesprzeć słowem Smile

Pozdrawiamy i życzymy samych sukcesów z psiakami