Problemy w samochodzie

Mosia

Witam. Mam problem z moją 5cio miesięczną Goldenką.
Chodzi o to, że moja Rocka nie lubi jeździć samochodem. Jest to dla nas wielki problem ponieważ często, zwłaszcza w okresie wakacji, wyjeżdżamy. Mało tego, że Rocka piszczy i krząta się po całym samochodzie (zamierzamy kupić klatkę do transportu psa, dla jej bezpieczeństwa) to jeszcze często, nawet na krótkich odcinkach wymiotuję. Próbowaliśmy różnych metod. Np. kiedy wyjeżdżaliśmy koło południa Rocka nic nie jadła od wieczornego posiłku poprzedniego dnia, ale i to nie przynosiło rezultatu. Wymiotowała mimo wszystko.
Postanowiliśmy, pomimo konsekwencji, jeździć z nią w miarę często na krótkich odcinkach. Szczerze, nawet pomogło. Ale tylko w niewielkim stopniu. Rocka powoli przywykła do jazdy samochodem, ale tylko na krótkich dystansach. Jeżeli jedziemy dalej niż 15-20km, wymotuję. Czy Wy też macie takie problemy ze swoimi Goldenami? Czy im to z wiekiem przeszło? Jest to dla nas bardzo ważne.
Pozdrawiam serdecznie,
Mosia

podchmielony

Z tego co czytałem, to większość psów wyrasta z choroby lokomocyjnej (tak jak i większość dzieci). Jeśli jest to jednak dla Was nie do przejścia, to dla psów także są środki zapobiegające.

bobek

fancia

Mamy podobny problem z naszym - już 1,5 rocznym psem. Do tej pory jazda autem jest dla niego stresem, mimo, ze od początku jeżdziliśmy krótkie odcinki zakończone super spacerem, zabawą, albo psim przedszkolem. Mimo tego, pies nam w aucie często zwraca (lub zaraz jak z niego wysiądzie). Widać, ze jazda go okropnie męczy i jest nieprzyjemna (siedzi jak tzw."zbity pies"). Jedynie drzemie sobie, kiedy jedziemy do Niemiec - po równych, prostych autostradach. Dawaliśmy mu imbir (główny składnik leków na chorobę lokomocyjną), ale oprócz okropnego ślinienia się niewiele pomagało. Ta choroba lokomocyjna to faktycznie stres, więc lepiej działają uspokające specyfiki.

podchmielony

Rzucanie się po samochodzie i piszczenie owszem- jest objawem stresu, ale psy CHORUJĄ na chorobę lokomocyjną, co moim zdaniem potwierdzają liczne artykuły na ten temat, ulotki i wiedza weterynaryjna.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

bobek

Opisy które podałeś nic nie są mówią o chorobie lokomocyjnej To nie jest to co przeżywa pies .W żadnej z tych wiadomości nie ma nic o chorobie, a jest tylko o tym co ludziom się wydaje. Behawioryści mówią co innego:)

podchmielony

A w takim razie pozwolę sobie zapytać, jak wytłumaczysz to, że Nala bardzo chętnie, merdając ogonkiem, sama wskakuje do samochodu. Jadąc jest grzeczna, siedzi sobie, ogląda "krajobrazy", albo śpi. Jednak trafimy na wylot ze Stargardu Szczecińskiego do Wałcza, gdzie jest nierówno i jest dużo zakrętów to wymiotuje w tym miejscu ZAWSZE. Po czym całą resztę drogi jest ok, mimo, że też są albo dziury, albo zakręty?

Wstanie (jeśli śpi), zwymiotuje i kładzie się z powrotem. Zatrzymujemy się, sprzątamy, ona wskakuje chętnie z powrotem.

Czy to jest zachowanie psa zestresowanego?

Czemu choroba lokomocyjna występuje u dzieci, a u psów czegoś takiego nie ma (jak twierdzisz), mimo iż objawy są identyczne? Czy wynika to z różnic organizmów, czy też może po prostu jest to na zasadzie:
1. Dzieci rzygają
2. Psy się stresują
?

P.S. W sumie a propos weterynarzy to się zgodzę, bo nawet jeśli chodzi o najprostsze rzeczy często można dostać zupełnie sprzeczne informacje od różnych lekarzy Wink

P.P.S. Już mam część tych książek w domu i zabieram się za zgłębianie wiedzy Wink

bobek

podchmielony

Już teraz zatrzymujemy się zaraz przed wyjazdem. Dajemy jej odpocząć, przejdzie się po trawce, odetchnie, napije wody i dalej jedziemy spokojnie. Smile

bobek

Dopiero weszłam na wasza stronę i muszę stwierdzić że macie fajnie filmiki poglądowe Jak nie należy uczyć psa Smile

Nie gniewaj się ale takie one są podam przykłady
1-Jak odzyskać piłkę od psa.....
2-Daj buzi.......
3-Jak nauczyć psa golden ret, siadać...
4-Polecenie łapa....

Niby nic ale wasz pies niezwykle dużo wam "opowiada" Jest bardzo dużo chwil w których jest przez was jest nie zrozumiana Tyle mówi , nikt jej nie słucha .Jest w dużym stresie .Wynika to z braku wiedzy o zachowaniach .Nie jest to celowe, wiem :)To taki typowy przykład właścicieli i psa który jest kochany .Dlatego jeśli poczytasz to wówczas zrozumiesz o czym piszę i oglądając filmiki zauważysz jak dużo błędów i kłopotów stwarzamy psom .
Nie gniewaj się, że to piszę , Bardzo dziękuję za te filmiki są doskonałe .

No i znowu nie ten wątek Sad

zawsze coś nowego się pojawia
Tu mam podobne filmiki i ludzi którzy nie zwracają uwagi na zachowanie , na rozmowę psa. Pies jest ogromnie zakłopotany .To przeraża jak bardzo
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Widać na nich jak bardzo różni się postrzeganie świata przez psy i ludzi .Właściciele którzy nie przywiązują wagi do znajomości sygnałów uspakajających , do znajomości zachowań psów ,stawiają psy w bardzo niezręcznej i trudnej sytuacji.A przecież mówią i tak jest bardzo je kochają

bobek

bobek

podchmielony

/Jeśli któryś z moderatorów ma pomysł jak i gdzie przenieść naszą rozmowę z Aliną na temat strony i Nali, to bardzo o to proszę/

Strona powstała, gdy wzięliśmy pieska. Początkowo miała być tylko po to, aby rodzina, która mieszka daleko mogła poczytać co dzieje się u Nali.

Tak wyszło, że Googel nas docenił i pokazuje nas wysoko w wynikach wyszukiwania. Zaczęło nas czytać dużo osób. W ten sposób strona zmieniła profil, a nasza wiedza była niestety niewiele większa niż na początku.

Czytamy, uczymy się cały czas, staramy się to przekładać na życie. Różnie to wychodzi ze względu na życie osobiste. Obowiązki, praca, inne zainteresowania, studia. Doba powinna być dwa razy dłuższa Wink

Umieściliśmy na stronie odpowiedni zapis:
[link widoczny dla zalogowanych]

Mosia

Rocka jest nauczona wchodzenia do samochodu. Przyuczałam ją, że w samochodzie nic jej nie grozi i może czuć się tam bezpieczna. Była nagradzana smakołykami kiedy grzecznie siedziała w samochodzie.
Mieszkamy ok 3 km od miasta, zabieraliśmy Rockę do miasta i z powrotem a później chodziliśmy z nią na długie spacery lub przez przynajmniej 45 minut (zazwyczaj ok. godziny czasu) bawiliśmy się z nią piłką lub w różnego rodzaju gonitwy, chowanego.
Nie mówię, że metoda "krótkich dystansów" nie skutkuje. Bo skutkuje, ale bardzo powoli. Problem się zmniejsza ale bardzo mozolnie to idzie. Myślę, że do wakacji Rocka nie będzie mieć takich problemów, jeżeli chodzi o jazdę samochodem, albo przynajmniej będą one zminimalizowane.
Hodowca również mówił, że powinna się tego oduczyć jeżeli będziemy z nią w miarę często jeździć.
P.S. Rocka jeździ samochodem czasami 1 czasami 2 razy w tyg. Nie chcemy jej niepotrzebnie częściej stresować.
Pozdrawiam,
Mosia

bobek