9 tygodniowy szczeniak nie lubi spacerkow ;(

Proton · Wysłany: Wto 15:22, 30 Mar 2010 Temat postu:

to już wiem co i jak:) jedynie co dobrze robiliśmy to targetowanie:P Ale już się poprawiamy:)

megami

Moja mała ma 10 tyg i jak kupiłam ją 3 tyg temu miałam taki sam problem. Obecnie jest tak że nie mogę za nią nadążyć na podwórku tak wariuje i biega.Na pewno Macy w niedługim czasie to lenistwo minie i zaczną się wariacje Smile

Ewa & Tiffany

Moja wczoraj zrobiła pierwszy raz siusiu a dziś kupkę na dworze. Na smyczy tez ładnie chodzi. Nie chce jej chwalić bo mogę przechwalić Wink

Bożena Rzepa

mój Psiur ma prawie 3 miesiące i też zdecydowanie woli domowe pielesze - mamy problem nie tylko ze spacerami ale yrż z nauką czystości Sad

Gocha2606

stiles

Bozenko nasz piesa nie przepadal za spacerkami przez pierwsze dni. Zachecilismy ja nagradzaniem smakolykami za kazdym razem jak zrobila chocby siku. Zaczelismy rowniez od kilku minutowych spacerow, spotkan z pieskami gdzie mogla sobie pogonic, teraz juz jest duzo latwiej. Nawet sama wskakuje do samochodu a ma dopiero 3 miesiace;) Moze warto pojsc w jakies miejsce gdzie nie ma duzego halasu by ja stopniowo przyzwyczaic? Na kursie z Macy jeszcze nie bylam, ale kilku naszych sasiadow ma takie za soba i bardzo sobie chwala, zwlaszcza jak mieli podobne jak Ty problemy tzn podobne jak Twoj psiurek Wink

Pozdrawiam i trzymam kciuki!

aga_81

Nasz tez przez pierwszy tydzien nie chciał wychodzic, ale ma od poczatku swoje stałe godziny spacerów i zachęcany był smakołykiem...teraz jak tylko otwieram drzwi od razu wylatuje na pole i czeka przy bramce na obroże i smycz....uwielbia spaceryi to te długie.....ja mam tylko z tym bolączkę, a mianowicie kleszcze ( jest popsikany płynem przeciwko pchłom i kleszczom, ale mimo wszystko kilka znalazłam)

Heresy

Ja Kenza mam od wczoraj, i jak już pisałam w zapoznawczym temacie (nie tym prawidłowym, ale trudno Razz

), i jest bardzo spłoszony. Wczoraj wyszłam z nim tylko raz wieczorkiem. Nic, pies tylko by się we mnie wklejał, kompletnie nie był zainteresowany otoczeniem (no może jakimś źdźbłem trawki...). Dziś już trzeci raz i widzę poprawę. Nawet sam kupkę zrobił! Smile

Ale z siusianiem jest nadal problem. No i jak go wygłaskam i uspokoję, to nawet na chwilkę odejdzie, ale wystarczy jeden nieznany dźwięk i piesek znowu mi się w nogi wkleja i kładzie się przy mnie skulony.

Jeszcze inna sprawa jest z wyjściem z mieszkania. klatka schodowa go przeraża i nawet smakołykiem nie mogę go skusić. Podobna sprawa miała się z wejściem do klatki, ale na to już wynalazłam sposób. Gdy on się we mnie wlepi, gdy przykucam plecami do drzwi, po prostu malutkimi kroczkami go wpycham tak, żeby sam ustępował i robił kroczek. Za pierwszym razem był to tylko jeden krok, reszta była już neistety wepchnięta, ale teraz już do samego progu sam ustępował.

Trzeba jednak przyznać, że w jeden dzień zrobił spore postępy! A szelek i smyczki się nie boi. Gdy szeleczki nakładam, od razu gdzieś sobie biegnie. Do tej pory czekałam chwilę, żeby się do uczucia czegoś obcego na ciele przyzwyczaił, ale on zupełnie nie ma z tym problemu.

Gocha2606

Heresy

Ok, dzięki za radę Smile

On się w zasadzie nie trzęsie. Zamiera tylko i piszczy albo ucieka jak najdalej od źródła strachu.

EDIT:

Pies sam wchodzi i schodzi. lata już sam, tylko jeszcze obcych się boi i chowa się za mną, a później skacze mi na nogi (mój błąd, bo reagowałam na to i uspokajałam). Teraz nei zwracam uwagi na te skoki, ignoruje go totalnie (po cieniu tylko widzę, co robi). 30 min spaceru to sporo dla niego. Zaczyna już siadać i nie chce dalej iść. Ale pewnie niedługo przywyknie Smile

Zostało jeszcze jedno. Nie chce wychodzić z domu na klatkę. Jak biorę smycz i kieruję się do drzwi, pies kładzie się w kojcu i nie chce wyjść. Ale mam nadzieję, że wkrótce zacznie wychodzenie koajarzyć z czymś pozytywnym i problem zniknie.

Jeszcze raz dziękuję za radę!

maniek

Mam cudownego 3 miesięcznego Mańka i od jakichś dwóch dni pojawił się problem z wychodzeniem na spacery. Maniek po wyjściu zaczyna ciągnąć do domu i nic nie jest w stanie wyciągnąć go na spacer.

Chodziliśmy już wcześniej na spacery do lasu, zna dobrze drogę, ostatnio nawet miał głęboko w nosie wszystkie obszczekujące go podwórkowce, które mijamy po drodze. W lesie nie stało się ostatnio nic nadzwyczajnego, wręcz przeciwnie bawił się coraz lepiej i ćwiczył z zadowoleniem przybieganie na zawołanie i szukanie mnie gdy się za drzewem schowałem Smile

Jedyne co było w stanie go utrzymać choć przez chwile na dworzu to jak spuściłem go ze smyczy i zacząłem uciekać wołając go. Jak zwykle przyleciał do mnie.Dopóki się z nim bawiłem i uciekałem albo biegałem pies był szczęśliwy i za mną gonił. Założyłem smycz ciągnął do domu.

Nie wiem skąd ta niechęć i ciągnięcie do domu.
Problem nie tkwi w tym że Maniek ciągnie smycz tylko że zapiera się przed wyjściem na spacer który wcześnie lubił.

Jerzy Włodarczyk

maniek · Wysłany: Czw 21:03, 29 Mar 2012 Temat postu:

Wiesz co Jurku wychodzimy z nim najczęściej z Dianą ale też ja sam lub Diana sama, bez reguły.

Problem u mnie był wydaje mi się innej natury niż ten temat bo Maniek był już całkiem nieźle oswojony ze spacerami.

Okazało się że miał najzwyczajniejsze humory i przeszkadzał mu wiatr albo coś podobnie prozaicznego. Teraz nie ma żadnych problemów. No może czasem nie chce wracać do domu Razz

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Czw 21:27, 29 Mar 2012 Temat postu:

maniek · Wysłany: Pią 15:33, 30 Mar 2012 Temat postu:

O to mi właśnie Jurku chodziło Razz

Wiatru już sie nie boi więc myślę iż pomimo że w danej chwili było to coś strasznego teraz i dla niego jest błachostka. Pomimo braku mamy ktoś się nim zajmuje i pokazuje mu cały ten świat po to by nie bał się niczego jak będzie starszy. Wydaje mi się że jakoś nam to idzie.
Mam świadość tego że pies jest trochę inna istotą od człowieka, ale uważam że również może mieć humory.