Problem ze strachem przed wchodzeniem na niepewny grunt

StellaMaris

Moja suczka już parokrotnie dawała sygnały, że trochę się boi stąpać po niepewnym gruncie. Zawsze jednak jakoś dawała się przekonać, no chyba że dotyczyło to stromych schodów lub schodów z ogromnymi szparami. W sumie to byliśmy z tego zadowoleni, że jest taka ostrożna, bo np. nie pchała się nad przepaście czy stromizny, jak widziała, że grunt jest gabienno-grząski, to też obchodziła. Jednak teraz, będąc za granicą, mamy taki problem: jest tu drewniany ogromny most pamiętający jeszcze ponoć czasy II wojny światowej. Niemiłosiernie zgrzypi, a kiedy jeżdżą po nim samochody (tak z raz na 5 min.) to jest straszny łoskot. Razem ze Stellą biegamy, więc nadszedł czas, że musiała ten most przebiec na własnych łapkach. W jedną stronę z rozpędu jakoś się jeszcze udało - w połowie stanęła przerażona, ale musiała już pójść dalej. ale w drugą! Zaparła się i ani rusz. Nie jestem psa w stanie dźwignąć, więc z pół godziny stałyśmy, usiłowałam ją skusić chlebkiem (dla niej to przysmak), ale ześliniła się ze strachu i nie było szans. W końcu obroża jej się zsunęła i pobiegła w dół aż do koryta rzeki, które teraz jest jednym wielkim bagnem. Musiałam biec za nią, a potem przedzierać się przez ostre krzaki i wspinać po stromym zboczu. Makabra. Kurcze, jak ją oswoić z tym mostem?

wishina

Najlepiej zabierz na spacer drugiego, zrównoważonego psa, który tego mostu sie nie boi i spróbujcie razem.

Cortina

Można metodą małych kroczków: zbliżacie się do tego mostu (jeszcze przed granicą kiedy sunia czuje strach) i bawicie się z nią, ćwiczycie komendy itp. Potem zbliżacie się coraz bliżej mostu i odwracacie uwagę suńki zabawą, komendami (ale zanim zauważy most). I tak codziennie po kilka minut coraz bliżej mostu. Aż w końcu wejdziecie na most, jeśli będzie trzeba dalej prowadź szkolenie na moście (np. chodzenie przy nodze na zabawkę), sunia się nie zorientuje, że przeszła cały most. Ale pamiętaj sesje mają trwać kilka minut, zawsze kończyć się sukcesem psa i nie spiesz się z przejściem do następnego kroku (sunia musi mieć bardzo dobrze opanowany niższy krok- czyli nie wykazywać strachu przy wchodzeniu na most, zaniepokojenie może okazać, ale nie paniczne uciekanie jest oznaką, że pies nie jest jeszcze gotowy na wejście na most). Poza tym zaobserwuj co najbardziej kocha (może to być piłka, patyk czy jakiś szczególny smakołyk) i to dostaje tylko przy tym moście. Trzeba skojarzyć most z czymś szczególnie przyjemnym. No i chyba najważniejsza sprawa- Ty nie możesz okazywać, ani odczuwać strachu bądź podekscytowania bo pies przejmuje Twoje emocje. Jeśli obawiasz się tego mostu (bo pies się wcześniej wystraszył na nim czegoś lub sama boisz się przechodzić przez niego) pies tez czuje te emocje i je okazuje dlatego jest ważne, żebyś była pewna siebie, spokojna, opanowana. Pies dzięki takiemu Twojemu zachowaniu będzie spokojniejszy bo uzna, że "skoro pańcia się nie boi to ja tez nie mam czego".

StellaMaris

Wypróbowałam metody. Dla mojego psa najlepsze zawsze jest jedzenie i smakołyki. Robiłyśmy postępy. Jednego dnia zabrałam z sobą małe kalmary i nie było innej rady, jak tylko rzucać je najpierw w stronę mostu, a potem na most, żeby pies mógł zrobić przynajmniej kilka kroków. Po długim czasie oswajania się zaczęło być dobrze. Byłyśmy już w połowie mostu, kiedy nadjechał jakiś grecki idiota. Pokazuję mu rozpaczliwie, żeby stanął i zaczekał, a my szybko zejdziemy. Gdzie tam, nie tylko że się nie zatrzymał, ale przejechał kilka centymetrów od moich nóg - psa schowałam za siebie. Huk był taki, że myślałam, że umrę. Wszystkie deski latały. A pies - tak spanikował, że teraz nawet nie zejdzie drogą w dół, która dopiero do mostu prowadzi...

Gocha2606

No to masz klops przez jednego idiotę...

Suka dostała od Ciebie niesamowitą nagrodę za strach - pozwoliłaś jej uciekać, kiedy się wystraszyła, zamiast ją tam przetrzymać, aż się uspokoi.
A konsekwencją jest przeniesienie strachu na kolejne etapy drogi do strasznego miejsca.
Szkoda, że mieszkacie tak daleko, bo obecnie małej przydałoby się przejęcie kontroli nad psem i zrobienie tego, co Jacek i Dorota zrobili z Frodziakiem:

http://www.youtube.com/watch?v=cGlUGPfVaWc

BasiaK.

Szczerze powiedziawszy to ja bym sobie ten most odpuściła... I nie oznacza to, ze odpuściłabym Stelli, ale właśnie temu mostowi. Jak sobie wyobrażę psinę ześlinioną ze strachu to chyba bym mnie mogła jej tam wogóle prowadzić. Musi koniecznie przechodzić po tym moście? Na pewno jest jakaś inna droga;-)
A ze Stellą ćwiczyłabym chodzenie po niepewnym gruncie na innym terenie - może by się z tym oswoiła i kiedys na ten nieszczęsny most udało by się wrócić.

Nawiasem mówiąc kłania się tutaj "wychowanie" szczeniaczka - oglądałam ostatnio program o przedszkolach dla małych psiaków, gdzie zapoznawano je z takimi cudami, ze ho ho.. turlające się beczki, tunele, huśtawki, ślizgawki - myślę, że jak psiak za młodu się z nim zapozna, to potem znacznie łatwiej będzie podchodził do wszelkich niespodzianek.

StellaMaris

Kiedy właśnie w wychowywaniu szczeniaka zwracaliśmy uwagę na takie rzeczy - Stela chodziła po lodzie - tam, gdzie było to bezpieczne - po schodach, nawet dość stromych, po bagnach. Jako szczeniak była wyjątkowo odważna i chcieliśmy, żeby testowała wiele rzeczy własnymi łapkami. Jakoś tak teraz się zrobiła taka rozważna i ostrożna... Dziwne. Tak czy inaczej idzie nam znowu dobrze, no w każdym razie robimy postępy. Nie bardzo chcę jej to odpuszczać, bo nie ma innej trasy biegowej w okolicy, a zjeżdżanie samochodem codzienne mi się nie uśmiecha... Cały sens w tym, żebyśmy biegły. Znowu daję jej kiełbaski i ona już wie, czego się od niej oczekuje, a jest bardzo pojętna, więc może dojdziemy metodą pozytywnych bodźców do momentu, kiedy będzie na tym moście się czuła swobodnie. Dziękuję za porady!