Jak namówić rodziców na goldenka??

Agusia

Przeczytałam cały temat i zrobiło mi się lepiej, bo okazało się że nie tylko ja mam taki kłopot. Tyle że chyba mam trudniej niż Trampeczka, bo w domu jest już jeden piesek. Rasą interesuję się od dawna i mam nadzieję że kiedyś mi się uda Very Happy

Na razie postanowiłam zbierać pieniążki, bo jak będzie za co kupić, to rodzice prędzej się zgodzą. No więc mam już ponad 300zł-jeszcze trochę trzeba uzbierać. Zaciągnęłabym rodziców na forum, ale mama nawet komputera nie umie włączyć Laughing

Może z tatą się uda Laughing

Tyle że ja chciałabym psiaka za 2 lata (wtedy skończę szkołę muzyczną) żebym miała dla niego dużo czasu.

Trampeczka

Agusia, ja też mam już jednego psa, ale na dworze, za to w domu mam 2 koty.
Życzę powodzenia, żeby udało Ci się namówić rodziców Wink

Agusia

Cóż, ja Tobie też Wink

Jerzy Włodarczyk

sandra

ja zawsze jak czegoś chciałam udawałam nieszczęśliwą i robiłam "biedne oczy"- to podobno zostało mi do dzisiaj Smile

Jerzy Włodarczyk

sandra

postaram się zrobić Smile

a odnośnie namawiania rodziców to nie ma się co dziwić że nie chcą w końcu to duża odpowiedzialność i spory wydatek Cool

Jerzy Włodarczyk

sandra

dokładnie! lepiej mieć parę tys. na boku w razie czego.

Jerzy Włodarczyk

sandra

o to byłoby piękne Exclamation

Cludia

U mnie podobna sytuacja Razz

P Mama tez nie chce sie zgodzić.Mam jeszcze kota w domu Very Happy

Musiałaby mnie sprawdzić przez jakiś miesiąc.Myślę że uda mi się ją namówić.Ona oczywiście mi nie ufa że mogłabym wychodzić z pieskiem na spacery.Mówi że znudzi mi się po 2 dniach.A to nie prawda.Sama przecież wiem jak będzie.A szczególnie ze zwierzętami.To nie zabawka-.-Więc postaram się ją przekonać do siebie.Myślę że miesiąc mi wystarczy.Zresztą muszę jeszcze trochę kasy dozbierać.I tak kupiłabym raczej bez rodowodu.Ale one nie są aż tak straszne.Sporo osób ma Goldenki bez rodowodu i nie narzekają Wink

Więc myślę że mój piesek będzie okazem zdrowia i prawdziwym goldenkiem tylko troche taniej kupiony...Mi to wystarczy tylko miłość pieska.Trzymajcie za mnie kciuki:)

magda_17

Na temat natrafiłam dopiero dzisiaj. I jakbym czytała o moich rodzicach! O goldena proszę ich już kilka lat. Rok temu, jak już prawie się zgodzili, ja miałam całkiem sporą sumę, pojawił się wygłodzony, pobity i zapchlony kundelek, który swoim smutnym wzrokiem prosił mnie o przygarnięcie. Mama (prędzej niż tata) wyraziła zgodę na zatrzymanie psiaka. Tata mi powiedział, że jak już pies to niech już będzie ten golden (!). Ale ja nie mogłam go zostawić. Kiedy wszedł do mieszkania po prostu padł na podłogę i momentalnie zasnął. Taki był wycieńczony! Pierwsze dwa dni to było uosobienie spokoju. Ale jak się poczuł bezpiecznie... Matko jak on nam dał popalić! Ile razy ja go goniłam w koło domu, bo mi uciekł! Ile razy jak zostawał sam niszczył rzeczy! Doszło do tego, że (tylko nie mówcie mi, że to drastyczne, nie było wyjścia) jak zostawał to był w kagańcu. Z czasem nauczył się podstawowych komend, przestał niszczyć rzeczy, jak go spuszczałam ze smyczy to przychodził sam, kiedy go wołałam. Jednak nadal był taki nieokiełznany(nie wiem czy to dobre słowo). Kiedy widział, że gdzieś wychodze, zaczynał szczekać, piszczeć, skakać, biegać we wszystkie strony. Nie skutkowały prośby, groźby, nic! Mama najbardziej cierpiała z powodu fruwających kłaków, mimo iż dosłownie kilka minut wcześniej było sprzątane. Mimo iż cały czas mówiła, że go nie lubi, że ma go dojść, to jej mina, jak go nauczyła nowej komendy mówiła wszystko. I szczęście na twarzy jak ją witał po powrocie z pracy. Wszyscy się jakoś przyzwyczailiśmy, że psiak jest, taki a nie inny, nie ideał, nie taki wymarzony, ale pragnący miłości jak każdy inny. Jednak sielanka się skończyła. We wrześniu zaczęło mu odbijać. Jakby się cofał w rozwoju. Zaczął znowu niszczyć rzeczy, rzucać się na inne psy, potrafił warknąć i na nas. Pewnej soboty, wieczorem, kiedy tata z nim był na spacerze, uciekł mu. Wrócił o 4 nad ranem. W niedzielę, kiedy ktoś otwierał drzwi, po prostu wybiegł. To było miesiąc temu. Pies nie wrócił. Nie potrafię zrozumieć dlaczego, bo na spacerach to on się pilnował, trzymał blisko, bo bał się, że go ktoś zostawi.
We mnie odżyło pragnienie posiadania goldena. Jednak mama nie chce słyszeć o żadnym psie. Nie mam pojęcie jakich argumentów powinnam używać. Na razie jestem na etapie zbierania pieniędzy, czytania forum (pogłębiania wiedzy nt. rasy) i od czasu do czasu rzucenia hasła pod tytułem "chcę psa", "one są takie kochane", "bo przecież nie każdy pies jest taki jak Bono".

Magda&Lucky

Nie wiadomo jaka była przeszłość Bono, po opisie jego zachowania można wywynioskować, że wiele przeszedł. Nestety ciężko jest oduczać wyuczonych zachowań. Niestety nie wszystkiego można oduczyć. Ze szczeniakami pracuje się o wiele prościej

Jasne, że nie każdy pies jest taki jako Bono. Bono taki był, bo ktoś go kiedyś nauczył, albo co gorsza nie uczył wcale. Być może poprzednim właścicielom uciekł tak jak Wam.
Daj rodzicom na razie "ochłonąć". Bono jak widać z Twoich opisów nieźle Wam dał popalić. Może warto wybrć się z rodzicami na wystawę?

Shinigami

Albo zaprośić kogoś do znajomego kto ma ma takiego psa Smile

Na spacer albo do domu Wink

Żeby rodzice mogli z "bliska" zobaczyć na co się być może (czego życzę) zdecyduja ?