Dla koniarek

Jerzy Włodarczyk

Nie zauważyłem u nas koniarzy wię pomyslałem sobie - koniarkom Wink

to może się przydać

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Jest to artykuł z Wyborczej wigilijnej

Oczywiście niedoścignionym mankamentem jest to, że tak rzadko mamy możliwość być z nimi od malucha co jest niezwykle ważne w wychowaniu.
Pamiętam jak nasze maluszki w wieku 4 tygodni załatwiały się na gazety ułożone poza dywanem Very Happy

i reagowały na swoje imiona - Alfa, Afera, Alpaga, Agawa, Atena, Astra i Azja Very Happy

lussi

uuuuU

oczywiście lussi pierwsza zauważyła xD
fajnie Smile

wybaczcie, ale muszę coś napisać bo mnie skręci

pado, że muły są głupsze, albo czy konie w ogóle są inteligentne XD
spadłam z krzesła oO Very Happy

hihi

jejku jak można bić konia kamieniem ! jak wgl go można bić, sobie nie wyobrażam.
już

teraz tak poważniej Smile

każdego konia da się nauczyć, ogiera też może ewentualnie trochę trudniej, każdy koń ucieka do wygody, a konie są równie inteligentne co psy, mają najszybszą reakcję na bodźce niż cokolwiek innego. Dlatego używa ich się np. w wycinaniu bydła, bo koń przewiduje ruch krowy, którą ma "odciąć" od stada i nie pozwala jej uciec w jego kierunku.. Smile

a teraz się pochwalę!

"mój" straszny, kopiący, gryzący, zabijający koń dzisiaj był TAK grzeczny, że normalnie mi oczy z orbit wyszły! Very Happy

po prostu kocham go za to Very Happy

nigdy przenigdy nikt by się nie odważył, a Lucek nikomu by nie pozwolił przykucnąć obok zadu, pogłaskać po zadzie czy za nim przejść, uszu też nie da dotknąć, przytulić, kopie, wyrywa nogi przy czyszczeniu. Dzisiaj mogłam zrobić WSZYSTKO - przeszłam za zadem kuckiem, czyściłam mu całe zadnie nogi i cały brzuch, bez problemu przechodziłam pod jego głową, nogi dał idealnie, no po prostu jak nie on! Jak go prowadziłam to szedł i nie ciągnął, do owsa mnie nie zaciągnął mimo tgo, że był po drodze jakże kuszący. Smile

Potem koleżanka chciala go pogłaskać to myślałam, że ją zje Very Happy

a mnie nie ugryzł ani razu i nic Smile

:*

i wgl macie moją piękność ;P
<a href="http://picasaweb.google.pl/lh/photo/XKMCPQxVJcsYaVNzA4uTSA?feat=embedwebsite"><img src="http://lh4.ggpht.com/_nUUsiIcTch4/SzZtcuWvHRI/AAAAAAAABYI/9Dmk4J_Xe5k/s400/IMG_1783.JPG"></a></td></tr><tr><td>Od <a href="http://picasaweb.google.pl/xlussi94/Lucek?feat=embedwebsite">lucek</a>

Gocha2606

Nie byłabym sobą, gdybym nie pokazała Wam, że i w przypadku koni doskonale sprawdza się kliker:

http://www.youtube.com/watch?v=DmQJyXc2Fb0&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=5XAlfM-OI94

http://www.youtube.com/watch?v=HXPMKIwmwhc

Very Happy

Trampeczka

Pierwszą część przeczytałam kilka dni temu, resztę doczytam innym razem i wypowiem się za niedługo Wink

Dzisiaj już nie mam siły Wink

Jerzy Włodarczyk

YASMINA

Jurku jesteś fantastyczny

. Myślisz o wszystkich

. Dziękuję za artykuł

. Muszę to jakoś przekleić i powiększyć, bo wzrok już nie ten i czytanie drugiej części tekstu szło mi już kiepsko

.
Gocha - nie wpadłabym na to. Klikier mam więc zobaczymy co konie na to

Gocha2606

YASMINA -konie na to bardzo chętnie, spróbuj.
W Polsce końskie warsztaty klikerowe robi na przykład Ranczo Stokrotka:

[link widoczny dla zalogowanych]

i filmik, na YT jest tego o wiele więcej, łącznie z klikerowymi kurczakami:

http://www.youtube.com/watch?v=zO814gyQjEY&translated=1

Very Happy

lussi

Jerzy Włodarczyk

[quote="lussi"]

lussi

Jerzy Włodarczyk

Trampeczka

Przeczytałam drugą część Smile

Jak ktoś nie może się doczytać z skanu to zapraszam na stronę Wyborczej Wink

[link widoczny dla zalogowanych]

Artykuł fajny, jeżeli ktoś ma mało do czynienia z końmi, to dużo może takiej osobie wyjaśnić Wink

lussi

Dotarłam tutaj w końcu i chyba nieco odświeżę wątek, bo tu tak puściutko Smile

Właściwie chciałam dowiedzieć się co sądzicie o naturalnym jeździectwie (nowoczesnym jak kto woli) Question

Nie piszę co to jest, bo moja wiedza ogranicza się tylko do tony książek, mnóstwa godzin na stronach i forach internetowych, konsultowania z osobami po kursach, z trenerką (która pomaga szkolić trudnego konia mojej kumpeli) oraz obserwacji na żywo i ze zdjęć/filmików - natomiast praktyczna jest uważam za niska, aby się wymądrzać, bo jedyne co czasem robiłam to naprawdę drobne elementy, typowy "natural" zaczęłam (z tym koniem, z kucykiem zaczynam od weekendu) jakoś miesiąc temu właściwie nawet się nad tym nie zastanawiając, po prostu postanowiłam odczulić ją na bata, bo się boi, odczulić na dotykanie nóg, bo się boi, ale kurczę, pomyślałam.. nie przestanie się bać jeżeli będę na siłę codziennie dotykać jej nóg! Musimy się zaprzyjaźnić, musi czuć się przy mnie bezpiecznie i ufać mi na tyle, aby nie atakować przy próbie wyczyszczenia kopyta, albo nie ruszać galopem kiedy wsiadam. W ten właśnie sposób (pomijając, że połowę materiałów przeczytałam parę lat temu, a teraz odświeżyłam wiedzę i zasięgnęłam porad i poznałam nowe metody) najpierw zdecydowałam co chcę osiągnąć, jakimi metodami, następnie zmontowałam kantar sznurkowy (teraz będę robić linę z popperem i CS'a) i voila - zaczynamy.
Krótko o metodach jakie stosuję, a raczej stosować będę:

* Join-up (jest to cały proces szkoleniowy w oparciu o pomoc języka Equus, zobaczycie jak wygląda przy okazji zdjęć, które za niedługo dodam)
* PNH (oparte na zachowaniu klaczy alfa w stadzie - my jesteśmy dominującą klaczą w tym momencie, my prowadzimy)
*SNH (mówi się o nim "ulepszone PNH bez wad") - chcę wprowadzić, a najlepiej wybrać się na kurs w lecie.
* Kliker, którego nie stosuję i używać nie zamierzam z tymi końmi. (jeśli ktoś spyta to powiem, ale nie będę się w tej chwili rozwodzić)

JOIN-UP (przypomina z pozoru lonżowanie konia, ale nim nie jest, przyjżyjcie się - oczywiście nie jestem mistrzem, ale join-up akurat dobrze zrozumiałam i wychodzi mi fajnie, więc to mogę śmiało wytłumaczyć, skonsultowałam z kursowiczką nawet) :

Wprowadzamy konia na środek koła, ustawiamy po kolei w każdym kierunku, żeby się mógł zorientować, a następnie odpinamy linkę i stając kawałek od konia z boku wykonujemy gwałtowny ruch w jego kierunku (jak atakujący drapieżnik - lew czy puma), przyjmujemy agresywną postawę z rękami uniesionymi i rozczapierzonymi palcami, w jednej trzymamy linę, a w drugiej jej koniec lub/i bata (którego mamy dla efektu, a w momencie pracy z koniem agresywnym w razie jego ataku - ja z takimi właśnie pracuję toteż czasem go mam), dobry efekt wzmacniający daje rzut liną za konia. Bardzo ważne jest patrzenie "ofierze" w oczy. Zauważmy (może niezbyt super widać na tych klatkach z filmu, postaram się o zdjęcia i wstawię je gdzieś na picasę jeśli tu ktos nie dojży), że moja postawa zmienia się w miarę tego jak szybko chcę aby koń szedł. Jeśli chcę, aby zwolniła, poruszam się wolniej, oraz z jej oczu przenoszę wzrok po jej szyi, boku, do zadu, postawy jednak nie zmieniam, bo dalej kontynuujemy. Na zdj. nr 4 kobyła wyraźnie daje mi sygnały, że przekazuje mi przywództwo. Te sygnały to: najpierw ucho skierowane w naszą stronę, ucho w naszą stronę i przeżuwanie, a następnie obniżenie głowy, ucho w naszą stronę i przeżuwanie (trzeci sygnał nie zawsze musi nastąpić, ona np. robi tak głównie na lewą stronę, ale nie zrażajmy się, wystarczą dwa pierwsze). Te sygnały niejako możemy zrozumieć z obserwacji szczeniaków wobec swoich matek, starszych psów, działa to na podobnej zasadzie. Źrebak żuje i obniża głowę na znak poddaństwa.

Pamiętajmy o zmianie strony co kilka kółek! Tu zmiana kierunku z kłusa i z galopu. Czasem wystarczy rzut liną przed konia, czasem trzeba zastąpić mu drogę będąc tam oczywiście wcześniej niż on, aby nie zahamował na nas

Postawy nie zmieniamy, położenia liny też nie musimy, bo co chwile zmieniamy kierunek, a przekładanie liny nas dekoncentruje i nie patrzymy na konia. W późniejszych etapach pracy aby zmienić kierunek będzie wystarczył nasz krok w odwrotną stronę, przed konia, jeden gwałtowny krok - kobyłka wtedy już wie, że oczekuję od niej zmiany kierunku.

Po uzyskaniu odpowiednich sygnałów następuje połączenie join-up - przestajemy podążać za koniem, zwijamy linę, bat ustawiamy w takiej pozycji, aby nie straszył, albo rzucamy go na ziemię, sami zmieniamy swą postawę na bierną - stajemy w kącie 45* od konia (widzimy go kątem oka, wtedy wiemy co robi nie patrząc na niego), nie patrzymy absolutnie na niego (początkujący zawsze zerka na konia, co on uznaje jako wystarczający powód aby nie podchodzić do nas! Nie róbmy tego, zacznijmy sobie liczyć kamyczki pod stopami byleby nie patrzeć czy już idzie czy nie

). Koń prawdopodobnie stanie i zastanowi się czy podejść, poczekajmy chwilkę, jeśli nie zdecyduje się sam, chodzimy po półkolu wciąż powoli, w postawie biernej, nie patrząc, zachowując odpowiedni kąt, przechadzamy się, zapraszamy konia, aby za nami podążył. Kiedy podejdzie, poczujemy pewnie jego oddech na plecach, nieraz oprze nos o nasze ramię, nastąpił moment połączenia, brawo!

Nie odwracamy się, nie patrzymy na konia, mimo iż rozpiera nas duma i chcemy skakać z radości. Ruszamy z miejsca, idziemy parę metrów, odwracamy się i głaskamy konia między oczami patrząc na jego nogi, czy wcale nie na niego. Znów ruszamy, zróbmy jakąś ósemkę i kolejne pogłaskanie konika. Podążanie konia za nami nazywamy follow-up.

Specjalnie dodałam do kolażu zdjęcie nr 3 - jeżeli koń przed połączeniem, oleje nas, lub ucieknie, zajmie się skubaniem trawy, cokolwiek takiego - zaczynamy od nowa, powtarzamy wszystko od początku. Zdarza się. Nie zrażajmy się tym, koń powiedział nam w tym momencie "jednak nie jestem gotowy aby rozmawiać, nie ufam ci".

Na dwóch pierwszych widzimy follow-up i w jego trakcie ponowne odesłanie konia. Na kolejnych dwóch widzimy - na nr 4 coś co nazywamy "wrażliwe miejsca" - dotykamy konia po całym ciele. Następnie nr 3 - podnosimy nogi, jak widać kobyła nie jest zła, może niekoniecznie super zadowolona, ale bez problemu pozwala mi dotknąć nóg czego tak zawsze się boi.

Ciąg dalszy wrażliwych miejsc i cofanie oraz początki wyciągania nogi do przodu.

Następne etapy to zakładanie siodła, odesłanie. Założenie ogłowia, przyjęcie jeźdźca, odesłanie z jeźdźcem.
Proszę bardzo, koń zazwyczaj ruszający galopem podczas wsiadania - po join-upie:

Sama jazda (właściwie stosując metody pomieszane, pracujemy najpierw z ziemi, dopiero wtedy wsiadamy, ale to było samo join-up, w którym jak wcześniej napisałam są kolejne etapy, wsiadanie się do nich zalicza):

7 gier Pata Parelliego (również etapowo, nauczymy się pierwszej ,zaczynamy drugą, drugiej - trzecią, itd.)

Gra nr 1 - w przyjaźń - dotykamy konia po całym ciele, również strasznymi przedmiotami, podchodzimy z nim do strasznych ogrodzeń etc. inaczej nazywane odczulaniem. Tu akurat okropny bat i zjadający ręcznik. Jeszcze dużo pracy przed nami do gry nr 2.

P.S. W razie pytań oczywiście odpowiem, jeśli odpowiedź znam. Jeśli kogoś to zainteresuje, mogę tu pisać częściej. Zdaję sobie sprawę, że nie każdy wie co to coś, niby tak podstawowego, jak Carrot Stick (CS) czy popper do liny, ale nie będę tu (przynajmniej na razie) opisywać wszystkiego, bo nie piszę tego dla siebie, ja to wiem, a jeśli kogoś to nie interesuje to po co się męczyć i ze szczegółami tworzyć książkę, a nikt nie poczyta, lub ktoś to wie Smile

nie piszę tego złośliwie, tylko wolę jak ktoś zapyta niż napiszę ogólnie i krótko o czymś, a ktoś z tego nie daj boże skorzysta wiedząc z tego tyle co nic i zniszczy dotychczasowe zaufanie konia, a to bardzo łatwe w przeciwieństwie do jego odbudowywania. Nie chciałabym się przyczyniać Smile

I uwaga! Naturalne jeździectwo to nie znaczy jazda na oklep bez niczego Wink

"NATURAL TO ZROZUMIENIE KONIA I NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z MAGIĄ — TYLKO Z NAUKĄ (samego siebie)." To nie sztuka, tylko praca, praca i praca.

Pozdrawiam - ode mnie

Dzięki jeśli ktoś przeczytał hihi Razz

To samo znajdziecie w jakiejś książce czy w internecie, pisałam to jednak swoimi słowami, żeby nie przepisywać książek.
i liczę na choć małe zainteresowanie, a może poprawki lub jeszcze lepiej kogoś kto sie zna tu na forum i chciałby również o tym napisać Smile

Mam nadzieję, że nie zostanie to odebrane jako chwalenie sie czy wymądrzanie, chciałam sie z Wami podzielić tym co już wiem i zainteresować Was tym Smile

Jerzy Włodarczyk

Trampeczka

Dla mnie natural zawsze był interesujący, ale jakoś nigdy nie złożyło się, żebym go wypróbowała. Twierdziłam, że za mało wiem o tych wszystkich metodach i nie chcę zaczynać, żeby czegoś nie popsuć na wejściu. Nikt z mojego otoczenia końskiego nie bawił się w to, więc też nie miałam okazji podpatrzeć. Wiem tylko tyle, co gdzieś wyczytałam w internecie.
Oczywiście jakieś "odczulanie" koni zdarzało mi się typu bat, szeleszczące fioliówki, butelki itp. I lonżowanie bez lonży Laughing

Ale z takimi rzeczami to większość koniarzy ma do czynienia. Aaaa nooo i jeszcze była koza, której bało się prawie całe stadko Laughing

I trzeba było stopniowo przyzwyczajać konie do jej obecności.
Fajnie Wam to wychodzi Lucynko. Będę czekać na następne relacje