co mam zrobic? juz nie daje radyy ;(

majuss

Ogolnie moj golden ma 9 miesiecy prawie. Wiem, ze one slyna z tego ze jak sa jeszcze mlode to strasznie broja, ale my nie wiemy co juz robic. Dzisiaj moja goldi zgryzla buta moje mamy ( był praktycznie nowy ). Mamy tez nowe krzesła tez juz sa porysowane, wszytskie buty chce gryzc, praktycznie wszystkim robi dziury w ubraniach... Moja mama dzisaj stwierdzila, ze wywali ja z domuu. Moj brat natomiast twierdzi (juz nie mieszkajacy z nami), ze nie umiemy jej wytresowac. A ja sie naprawde staram, ale nic nie wychodzi, czytam te wszystkie tematy poruszane na forum, ale nie bardzo je rozumiem. Komendy tez umie tylko 3, bo inne jakos nie wychodza, co radzicie mi z nia zrobic, ona nie moze sie tak dalej zachowywac, ile taki glupkowaty okres bd u niej trawac?? a jeszcze do tego wszystkiego np. włazi sb na kanape a jak chcemy ja zwalic to warczy i sie rzuca na nas ;/ Sad

moniczka

Pierwsza i najważniejsza rada jest taka że pies nie może się nudzić.
Goldeny i wszystkie inne psy broją z nudów, nie mają zajęcia więc wymyślają je sobie same, a że przychodzi im do głowy akurat brojenie to nie ich wina. Nie wiedzą, że to źle.

Najważniejsze jest aby pies codziennie się dobrze wybiegał i wyszalał na dworze. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepiej sprawdza się zabawa z innymi psami, umówcie się z sąsiadami czy znajomymi naprawde wiele to daje.

Po drugie niech ma swoje i różne zabawki w domu, coś do gryzienia itd musicie popróbować, bo psy bawią się różnymi rzeczami.

Ja wzięłam maksa jak miał 9 miesięcy też gryzł szafke na buty, buty, ściany. Robił to jak był sam w domu i jak mu się nudziło bądź jak tęsknił za ludźmi dlatego ważne jest aby poświęcać psu czas i najzwyczajniej go wymęczyć aby nie miał siły na psoty. Na pewno pomoże. Nie pamiętam dokładnie kiedy przestał psocić, ale po gryzieniu ściany chyba juz nie było żadnych niespodzianek więc po ok pół roku mu przeszło.

Życzę powodzenia

kesse

Szczerze to nie wiem od czego zacząć.Na pewno działy w wychowaniu musisz poczytać dokładnie, jakies książki również, psa nie trzeba tresować, wystarczy go wychowywać Wink

ale aby to zrobić trzeba potrafić Smile

I niestety , ale czuję (po tym co piszesz), że albo staniesz na wysokosci zadania albo będzie kolejny golden do oddania. To nie jest tak , że założyłeś temat i teraz ktoś Ci da złotą radę. Musisz czytać, uczyć się, próbować i przede wszytskim chcieć go wychować, ba, wszyscy musicie chcieć i byc konsekwentni. Inaczej się nie uda...

Macie mozliwość zabrać psa na jakieś pozytywne szkolenie? Przez internet czasem ciężko jest pomóc, tym bardziej , że sam piszesz, że czytasz i niewiele rozumiesz, może na takim szkoleniu ktoś by Wam pomógł.

wishina

1. Pies musi sie wybiegać.

2. Pies musi sie wybawić.

3. Pies musi siewyszaleć z innymi psami.

4. Pies musi mieć rozrywkę intelektualną (dostosowana do wieku i potrzeb).

5. Pies musi być nauczony pewnych rzeczy.

Ot i cały sukces. Wink

Cortina

Ja na etapie warczenia i rzucania się na domowników za to, że każą psu zejść z kanapy radziłabym iść nie tyle na szkolenie co do behawiorysty, ewentualnie do szkoleniowca, który przyjdzie do domu i popracuje z psem indywidualnie. Szkolenie i nauka komend to troszkę inna sprawa (pies na grupowym szkoleniu może być super ułożony i wykonywać wszystkie polecenia, ale w domu zmieniać zachowanie na takie, które zna- gryzienie, warczenie przy zganianiu z kanapy, bo mu nikt nie pokazał, że takie zachowanie jest nie do przyjęcia).
W tej chwili możesz zrobić tyle, że nie zganiacie psa z kanapy tylko go prowokujecie do samodzielnego zejścia (wołacie psa do siebie na np. pysznego smakołyka czy żeby się pobawić). Jeśli pies próbuje zaraz znowu wskoczyć nie pozwólcie mu na to. Będzie próbował, ale twardo zabraniajcie (za każdym razem gdy wskoczy nie spychajcie, nie zganiajcie ale zawołajcie go np. do kuchni) dopiero gdy zrezygnuje i położy się np. obok łóżka możecie za chwilę (jeśli macie na to ochotę!) zaprosić go na kanapę. Nie obiecuję, że to się sprawdzi, bo trzeba być twardym i konsekwentnym. Jednak polecam kontakt ze szkoleniowcem lub behawiorystą (może ze szkołą Wesoła Łapka? jeśli nie działają u Ciebie może poradzą jakiegoś dobrego fachowca z Twojej okolicy ) póki pies jest młody i jeszcze w pełni nie dojrzał. Potem będzie trudniej psa oduczyć złych nawyków, poza tym trudno mieszkać pod jednym dachem z psem, który warczy a którego tak mocno się kocha.
Wiesz tu sprawy zaszły za daleko (warczenie, rzucanie się na domowników), żeby zaradzić coś przez internet.
Powodzenia i dawaj znać co się dzieje i jaka jest decyzja Smile

Duśka@Frida

Proponuje uważną lekturę działu "wychowanie" (np. tutaj: http://www.goldenretriver.fora.pl/wychowanie,5/jak-oduczyc-goldena-agresji,356-300.html). Jeżeli jednak masz możliwość, to oczywiście najlepsze będą konsultacje i bezpośredni kontakt z trenerami od pozytywnego szkolenia - będzie szybciej, bardziej konkretnie i skutecznie. Ważne jest, aby wszyscy w Twoim domu zrozumieli co robią nie tak, i jak to zmienić. Wszyscy powinni stosować te same zasady, musicie pracować z psem. Very Happy

moniczka

Ja może powiem niepopularnie w stosunku do nowoczesnych metod, ale jak maks warczał na nas gdy jadł kości z zupy i nikt nie mógł na dwa metry do niego podejść dostał raz i drugi klapa w pupe i się warczenie skończyło...

kesse

Magda&Lucky

moniczka

W takim razie proszę nie traktować mojej wypowiedzi jako rady.
Ewelina jednak nie zgadzam się w tym wypadku z Tobą, bo to nie jest agresja w stosunku do psa (oczywiście zależy jak się mu tego "klapa" daje;p) ja go przecież nie bije, tylko doprowadzam go "do porządku" na zasadzie sygnalizowania mojego sprzeciwu. Pies nie jest człowiekiem i nie można mu wytłumaczyć, że tak robić nie należy, trzeba mu zasygnalizować, że jego zachowanie jest niedobre. Matka czy "psia czy kocia" również dyscyplinuje szczeniaki chwytając je zębami za kark.Nie jest to agresja wobec psa, a poza tym to on pierwszy warczy i szczerzy zęby na nas.

Ja oczywiście oduczyłam go warczenia chwaląc go gdy pozwalał do siebie podchodzić, nagradzałam go, obróciłam całą sytuację w zabawę, ale trwało to kilka miesięcy, a w momencie kiedy warczał sygnalizowąłam mu, że nie wolno tak robić, właśnie w taki sposób jak opisałam wyżej i dodatkowo mówiąc głośno "maks nie wolno" inaczej nie byłoby żadnej mozliwości podejścia do niego i jakiejkolwiek negocjacji czy pozytywnych wzmocnień, bo nie pozwalał na żadną interakcję ze sobą.
Cała sytuacja była tym bardziej niebezpieczna, że warczał na moja babcie, która ma 80 lat i nie można było tolerować takiego zachowania.
stanowczo podkreślam nie mówię tutaj o żadnym biciu psa tylko klapsie w tyłek, po którym z resztą sama widziałaś na spacerze on tylko merda ogonem;p
ale w tamtych momentach działało, właśnie jako właśnie zahamowanie jego agresji w stosunku do nas.

Magda, przestał warczeć i nawet merda ogonem jak się go głaszcze podczas jedzenia:) ale to nauka poprzez zabawę Smile

tylko najpierw trzeba było do niego jakoś podejść...

kesse

moniczka

Faktycznie tym się różnimy, ja też nie miałam go od szczenika i musiałam uczyć dosłownie wszystkiego (nawet jedzenia kotleta) 9 miesięcznego psa...
A Maks już w ogóle jest dość specyficznym psem (ze względu na jego "chorobę", wcześniejszą sytuację i jego relacje z ludźmi) także masz rację, że nie ma co porównywać jego zachowania do innych.

Oczywiście nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że uczymy psa na pozytywnych wzmocnieniach tylko tak jak napisałam, nie było żadnej innej możliwości podejścia do niego i jakiegokolwiek "dialogu", dwa metry od psa człowiek przechodził, nawet nie mając w zamiarach zaczepiać go, pies zęby na wierzch i koniec:)

Cortina

Uważam, że karanie psa za warczenie to najgorszy i najniebezpieczniejszy sposób- najkrótsza droga do wychowania psa nieobliczalnego. Dlaczego? Bo pies to stworzenie, które raczej chce uniknąć konfliktów. Zanim zaatakuje wysyła sygnały ostrzegawcze: napina mięśnie i nieruchomieje, potem zaczyna powarkiwać, warczy coraz mocniej, pokazuje zęby a potem jeśli "przeciwnik" się nie wycofa- atakuje. Więc chyba teraz staje się jasne to, że jeśli każemy psa za to, że warczy (czyli w jego mniemaniu nie życzymy sobie ostrzeżeń) pies przestanie nas ostrzegać i atakować bez standardowego repertuaru zachowań.
Jeśli pies warczy przy misce- karmimy go tylko i wyłącznie z ręki, później dajemy jedzenie w misce, która trzymamy w rękach- cały czas chwalimy psa, dorzucamy smaczniejsze kąski. Potem można postawić miskę na ziemi i jesteśmy (np. siedzimy) obok psa, dorzucamy smaczne kąski, chwalimy za grzeczne zachowanie. Pies sobie skojarzy, że obecność człowieka przy misce wiąże się z przypływem dobrego jedzenia a nie zabieraniem czy szturchaniem miski. Oczywiście cały czas postępujemy na tyle na ile pies nam pozwala- nie za szybko, cierpliwie. Nigdy nie zabieramy psu miski (ani niczego innego), jeśli musimy zabrać to wymieniajmy na zabawkę czy nawet na kawałek chleba!
Z tym warczeniem różnie bywa. Jednak ja zawsze szanuję warczącego psa, warczy czyli ostrzega więc przestaję robić to, co mu się nie podoba (ale tylko w stosunku do niego, jeśli nie chce żeby go głaskać i warczy przestaję to robić, jeśli warczy przy misce odpuszczam i znajduję sposób jak do niego podejść, żeby nie czuł się zagrożony, bo żeby pies na mnie warczał tylko dlatego, że np. sobie spaceruję- wtedy go olewam, ignoruję i odchodzę). Stary mieszaniec u teściów warczał na mnie, gdy dotykałam jego szyi czy trzymałam rękę nad grzbietem. Szanowałam to, nie dotykałam go w "czułe" rejony i pies z czasem (myślę, że dzięki temu, że poszanowałam jego granice) otworzył się na mnie i pozwala mi na więcej niż innym, sam wystawia teraz łeb i szyję do głaskania Smile

BALDUR

Proponowałabym tez prócz tego co powyżej - sporą porcję różnorodnych zabawek Wink

moniczka

Czy kogoś z Was kiedykolwiek golden ugryzł lub zaatakował w jakikolwiek inny sposób? lub widzieliście taką sytuację?
Ja szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie czegoś takiego, nie wiem co trzeba by było mu zrobić... Nawet jak warczał na mnie przy tych kościach czy świńskich uszach to nawet przez moment nie przeszło mi przez myśl, że on mnie ugryzie.
Do nas w zeszłym roku zakradli się ludzie, na ogródku koło domu i Maks nas obronił przed splądrowaniem komórek, ale na donośnym obszczekaniu ich i to ze sporej odległości się skończyło.