Jak zachować się podczas ataku na naszego psa (przez innego)

.:OLIWKA:.

Wiem bo wszyscy treserzy jakich znam mają inną pracę ale zanim ja swoją będe miała treserką być mogę Very Happy

Wandalka17

Wracając do tematu u nas na osiedlu obok był przypadek pogryzienia dziecka przez psy. Owe psy to labrador i golden .Nie byłam tego świadkiem , ale słyszałam to od znajomego. Oba psy rodowodowe , ale niezbyt chce mi się wierzyć ze bez powodu pogryzły to dziecko Sad

.:OLIWKA:.

Te pogryzienia dzieci są tragiczne Sad

Tylko nie wiadomo czy to coś z psami czy ich właścicielami jest nie tak....
Wsumie to przez ten bum na goldeny i zachcianki 'nieodpowiednich' ludzi Jest coraz więcej agresywnych goldków Evil or Very Mad

Wandalka17

Wiesz dzieci są różne . Niektóre same zaczepiają psy i je prowokują . Moją bratanice niedawno ugryzł ich pies . Tylko trzeba było widziec jak to dziecko męczyło psa . A zamiast go wyszkolić oddali go do schroniska ;/ Bo to przeciez chwilowa zachcianka , którą można w kazdej chwili oddać jak się dziecku znudzi . Przeraża mnie takie podejście do zwierząt Sad

kesse

nie wiesz ze lepiej uciec od problemu niz go rozwiazac? tak wlasnie robia nasi rodacy...

bobek

artur i beata

W naszej wsi Wałbrzychu to chyba jest wylęgarnia amstafów, ostatnio to znaczy od kiedy naszego Rottena ugryzła amstafka zaczełem zwracać na to uwage. W bardziej zaludnionej części wioski np. dzielnica śrudmieście w przeciągu 10 mimut spotkałem 6 amstafów i tylko jeden był w kagańcu, u nas w bloku mieszkają 2, jak moim niby kolegom powiedziałem, że będe miał goldena to nie wiedzieli co to za rasa i robili dziwne miny Shocked

amstafa se kup. Taaa amstafa z rodowodem, ciekaw który z nich ma rodowód.
Akcja z amstafką na szczęście skończyła się bez większych szlifów, ale dopiero od wtedy sąsiad zakłada jej kaganiec na spacery. Musi się coś wydarzyć żeby ludzie zaczeli myśleć Evil or Very Mad

bobek

Wandalka17

Cookie Monster · Wysłany: Nie 13:40, 01 Mar 2009 Temat postu:

Weszłam na ten wątek z ciekawości, bo temat jest dla mnie naprawdę problematyczny. Mój pies jest niezwykle łagodnym osobnikiem, czasem może i troche natarczywym w zabawie, ale jak go pogoni jedna sunia z drugą czy inny jegomośc, to natychmiast sobie dpuszcza. Staramy się też w ogóle nie dopuszczac do sytuacji niebezpiecznych (dla naszego psa), jak np. natychmiast go uwiązujemy na widok jakiejkolwiek potencjalnie groźnej rasy, ale nie zawsze jest to możliwe. Z kilku powodów. Przede wszystkim nie jestesmy w stanie wystarczająco szybko zadziałac, jesli w odległości kilkudziesięciu metrów np. na łąkach spacerowych nagle pojawi się nieuwiązany pies (np. owczarek). Akcja dzieje się tak szybko, ze naprawdę nie ma czasu na jakąkolwiek reakcje. No bo w ile sekund moga dobiec do siebie dwa psy oddalone o np. 50 m? POtem tylko straszliwy jazgot owczarka a mnie się chce mdlec. Dwa razy mielismy taka sytuację i na szczescie zakończyło się na strachu, bo nasz Cookie zawsze udaje martwego a i właściciel zdążył dopaść do swojego owczarka i go zabrac. Zawsze zadaję sobie pytanie, a co, jeśli właściciel nie zdąży lub nie zechce zareagować? Mój narzeczony twierdzi, ze jest tylko jedno rozwiązanie, a mianowicie "z buta i to skutecznie". Bo co może zrobić nawet dorosły facet (o sobie nawet nie wspominam, bo ja lece jak gałganek nawet za własnym goldenem, jak pociagnie mocniej) wobec silnego 45 kg niebezpoiecznego psa nie bez powodu nazywanego obronnym? Jakiś czas temu mieliśmy taką sytuację: Idziemy sobie po wałach przy polach na spacer, pies hula tu i tam. Widzimy faceta z owczarkiem i rottweilerem, weic Cookie hop na smycz. patrzymy: owczarek uwiązany, rotweiler NIE! Oczywiście do nas podbiega. Potęzny, nabity, płaski szeroki, w pełni sprawny i dalejże do naszego goldka. A właściciel sobie idzie dalej. Kiedyś widzieliśmy go już z daleka i pies nawet bez smczy fantastycznie słuchał komend pana. Ale nie tym razem!!! Nasz pies na smyczy tak się zestresował tym obskakiwaniem go rotweilera, że aż łeb z obroży wyciagnął i zaczął uciekać. Rotweiler za nim. A właściciel tylko się oddala i na niego pogwizduje, przy czym pies nie reaguje! Do tego momentu była to kwestia może z 20 sekund. Myślę, już po psie, bo słychac powarkiwania. Ale nie, na szczęście Cookie swoją układnością nie dał rotweilerowi powodu do ataku. I być może był to ułozony pies. Jednak tym razem nie posłuchał swojego pana, więc dlaczego mam nie przyjmować założenia, że tym własnie razem nie miało by mu coś "odbić" i odgryźć mojemu psu łeb albo mnie nogę? Mój narzeczony zaczął wrzeszczec (normalne słowa nie skutkwały) na właściciela, zeby zabrał swojego psa, ale wobraźcie sobie bez skutku. Dopiero ostentacyjne wyciąganie telefonu z groźbą dzwonienia na policje pomogły. Temu panu obiecalismy też, że jeśli kiedykolwiek tez zobaczymy jego psa bez smyczy i obowiązkowego dla tej razy kagańca, bez ostrzezenia dzwonimy na policje. Ze już nie wspomnę, że 100 m dalej znajduje się podstawowka a wokół niej biegające maluchy.
Tak szczerze mówiąc nie wiem, czy jeśli nasz pies dostanie się w "szpony" innego, groźnego psa, jest możliwość zrobienia czegos. Jesli był konfilkt z mniejszymi psami, zawsze udawało się nam je rozwiązać pokrzykiwaniem, odciąganiem naszego. Faktycznie działały komendy "do nogi" i takie tam. Ale przy potężnych owczarkach albo innych "kilerach"? W opisanej powyżej sytuacji był momet, że "bawiący" się rotweiler z naszym goldim wpadli na nas z impetem-Cookie uciekał a tamten go gonił, wyobraźcie sobie, że jest to taka siła, że mnie aż sparaliżowało, niemal oboje się przewróciliśmy- nie było nawet mowy o próbie zatrzymania Cookiego. Do tego dochodzi strach o własne zdrowie.

kesse · Wysłany: Pon 13:08, 02 Mar 2009 Temat postu:

Współczuje Wam takich sytuacji, ale rzeczywiscie nic bardziej denerwujacego jak pan z takim "killerem" w dodatku nic nie robi sobie z tego ze jego pies moze zagryzc drugiego... u mnei nie ma taklich sytuacji al enadal nie wiem, jesli jakis pies doskoczy do mojego ... co robic.. wiem ze nei wrzeszczec, wiem ze nie odciagac , ale co robic gdy sytuacja rzeczywiscie moze byc groźna, jak pomoc mojemu psu... Sad

bobek · Wysłany: Pon 16:13, 02 Mar 2009 Temat postu:

Niestety zawsze sytuacje groźne powstają z winy ludzi Sad

Psy nie mają zamiaru stwarzać kłopotliwych sytuacji , chyba że również z winy ludzi zostają nauczone właśnie przez agresywne zachowania rozwiązywać "kłopoty"
Czytając wiadomości Cookie Monster jestem mocno zaniepokojona kompletnym brakiem wyobraźni oraz brakiem znajomości zachowań psich .
Jeśli nie zrozumiecie waszych psów ich mądrych zachowań , szczególnie w trakcie spotkań z innymi psami Jeśli nie nauczycie się rozwiązywać tych sytuacji dzięki obserwacji i używaniu sygnałów uspakajających , jeśli nie weźmiecie odpowiedzialności za zachowania czasem zaczepne waszych psów oraz nie będziecie używając sygnałów umieli rozwiązywać konfliktów między psami / chwile przed konfliktami są bardzo widoczne , czytelne/
to będziecie drążyć ten temat i nic nie będzie się zmieniało.Dlatego do znudzenia powtarzam czytajcie i obserwujcie wasze psy Wszystko jest swoistym rytuałem , powtarza się . Wyraźnie psy dają nam znaki co i kiedy się wydarzy .Dzięki używaniu sygnałów można bez kłopotu rozdzielać kłopotliwe napięcia między psami , ale trzeba się nauczyć je dostrzegać i używać. W innym wypadku będzie tylko z waszej strony panika która bardzo skutecznie prowokuje i wszczyna agresywne zachowania waszych psów. Tak więc kłopotliwe sytuacje się winą waszą
Posłużę się opisem Cookie Monster .Bardzo czytelnie opisaliście kłopotliwe sytuacje które są zasługą braku znajomości psich zachowań .

kesse · Wysłany: Pon 16:34, 02 Mar 2009 Temat postu:

Szczerze mowiąc dopiero ten opis cookie monster , cytaty i odpowiedz p Aliny dały mi sporo do myslenia. Potrzebny był mi ten przykład! znam sygnały, dosc sporo juz wiem i czesto obserwuję psy, staram sie obsrerwowac obce psy. To co mozna wyczyctac jest neisamowite, jaki to prosty psi język! wystarczy go znac!!!

Kiedys mielismy taka sytuacje na spotkaniu kilku goldenkow, ze starsza sunia zaczepiała tak jakby moją ktora byla od niej młodsza... moja- mozna powiedziec ze jeszcze szczeniak miala jakis roczek a tamta chyba z 3 lata. Starsza ciagle wchodzila mojej w drogę... chciała tak jakby pokazac jej "kto tu rzadzi" , moja sunia ulegała, odchodzila, ale za któryms razem postawiła sie! Patrzymy a one stoja n atylnych łapach przednie zarzucone na siebie, powarkują, nie zdazylismy dobrze pomyslec a włascicielka suni podbiegła je rozdzielac a własciwie odciągnąc swoja i wtedy została zębami po rece! i to dosc mocno! Szkoda z etak szybko sie wyrwała bo my bysmy nie podchodzili, czekalismy co sie stanie- myslac ze psy same sobie poradza i ustalą miedzy sobą... Zaczęłabym reagowac gdyby naprawde cos straszego sie dzialo ale to byly psy chowane w normalnych domach, nie uczon eagresji wiec ja wiedzialam doskonale ze same sobie poradzą.

Cookie Monster · Wysłany: Wto 16:53, 03 Mar 2009 Temat postu:

Do niektórych wypowiedzi Bobka nie sposób było się nie ustosunkować:

Niestety zawsze sytuacje groźne powstają z winy ludzi
Owszem, jeśli właściciel agresywnego lub tez potencjalnie niebezpiecznego psa nie założy mu kagańca lub nie przypnie na smyczy.

/chwile przed konfliktami są bardzo widoczne , czytelne/
Tak, bardzo widoczny, oddalający się jasny punkt (zadek mojego psa) pędzący w kierunku dużego wilczura, żeby się z nim pobawić.

Otóż skąd przekonanie że groźna rasa będzie kłopotem?
Nie, że będzie, ale ze może być. Nigdy nie wiesz, co w psie siedzi.

Jeśli na widok "groźnej rasy " zaczynacie wołać waszego psa natychmiast wysyłacie informacje, że trzeba uważać bo wy macie kłopot .
Więc jest to pierwszy sygnał do nastawienia bojowego waszego psa by mógł wam pomóc.
Mój pies szczeka raz na kilka miesięcy i to do księzyca. Nigdy nie wykazał żadnego bojowego nastawienia wobec kogokolwiek lub czegokolwiek, natomiast już sama myśl, ze mógłby wykazywac instynkty obronne i jeszcze do tego działać w tym kiedunku, jest zupełnie niedorzeczna.

Natychmiast go uwiązujecie i tu pytanie , czy wówczas smycz jest luźna czy nie ?Jeśli jest choć trochę napięta to wówczas dajecie wy sygnał drugiemu psu ,że wasz pies jest gotowy zacząć awanturę .
Skoro według Ciebie psy sa takie fenomenalne w rozpoznawaniu sygnałów (np. na podstawie stopnia napręzenia smyczy), to natychmiast powinny rozpoznać, ze mój pies wcale nie ma złych zamiarów i tylko chce się bawić. Inne goldki jakoś nie maja z tym problemów.

Wówczas wy jesteście dobrą barierą idąc łukiem nie prowokujecie awantury wręcz przeciwnie unikacie skutecznie jej .
Skutecznie unikam awantury nie dopuszczając mojego psa do innego niebezpiecznego (jeśli to możliwe). czy muszę specjalnie iśc łukiem?

Nie potrzeba w panice łapać czy wołać swojego psa ,
A co trzeba, jeśli pies skowyczy szarpany przy ziemi przez wilczura?

Jeśli ty chcesz mdleć to sprawiasz twojemu psu kłopot , bo gdzie jest wsparcie ?skoro sama potrzebujesz pomocy
A jaka forme wsparcia proponujesz szarpanemu psu? Wciąż nie odpowiadasz na pytanie jak tego dokonać.
Tak w ogóle, to gratuluję stalowych nerwów.

Właściciel który jak piszesz dopada do owczarka powinien zrobić to umiejętnie
inaczej jest to kłopotliwa sytuacja dla waszego psa i może wówczas dojść do konfliktu.
Sytuacja kłopotliwa jest, bo do konfliktu, a raczej ataku, już doszło.

Często wówczas dochodzi do kłopotów. Więc nie szarpiąc a delikatnie zabrać psa za obrożę i odejść .
I tak tez było u nas na szczeście przy okazji ataków owczarków. Właściciel zadziałał w miarę szybko. Własciciel rotweilera natomiast sobie poszedł dalej. A co, gdyby własnie wtedy mu odbiło (psu, nie właścicielowi)?

To najgłupsze co można zrobić .Wasz pies powinien czuć się bezpiecznie tak a ten drugi ten zły co tam on nie czuje bólu i jest złym psem bo goni?
Mój pies poczuje się bezpiecznie, kiedy szczęka owczarka przestanie szarpać jego futro na szyi.
I tak, badając relacje psów z mojej pozycji, ten drugi pies jest własnie tym złym. jak by nie patrzyć. Wówczas nie interesuje mnie czyjś pies, tylko mój. Niech każdy troszczy się o swoje zwierzę. Piszcie co chcecie, ale jeśli mówimy już o ostateczności i już mam wybierać, to wolę obcego owczarka/rotweilera z rozwaloną głową niż własnego goldena z przegryzionym gardłem. Kropka.

O matko .ale kłopot dla waszego psa to dopiero kłopot bo przecież nie da się z buta beza emocj.
Gdzies słyszałam, ze aby rozewrzeć zaciśniętą szczękę rotweilera trzebabyłoby mu coś wbić w tę szczękę. Ciężko z taką myślą wykluczyć zupełnie emocje.

Wasz pies wie o was wszystko, wie kiedy się denerwujecie i on ma wówczas ogromny kłopot .
Mój pies nie ma pojęcia co się wówczas dzieje, bo nie widzi ani nas ani reszty świata spoza ciała przyciskającego go do gleby wielkiego psa.

Wasz pies na naciągniętej obroży wysyłał sygnały do rotka starał się ale wy nie dostrzegaliście tego.
Bardzo się starał, jakieś 3 sekundy się starał, bo tyle zajeło dobiegnięcie do nas rotweilerowi od chwili kiedy nas zobaczył.

Poprzez podniesiony kark waszego psa rotek przyszedł dać nauczkę "panoszącego" się waszego psa - z waszej tylko z waszej winy .
Moja wina. Powinnam była przygiąc psu kark do ziemi. I co to znaczy, ze rotek przyszedł. Rotek to akurat powinien był byc na smyczy.

Wasz pies miał straszny kłopot prosił was o pomoc, ale wy niestety skupiacie się na czym innym
tak, w tym momecnie piłowałam sobie paznokcie.

Właściciel rotka postąpił mądrze gdyby nie był spokojny gdyby wrzeszczał na psa , gdyby podbiegł wasz golden miałby ogromny kłopot.
Bardzo mądrze postąpił, poszedł sobie, zostawiając nas sam na sam z rotweilerem.
Bo przecież wiedział, że ON NIC NIEEEEE ZROOOOBIIIIIII. Tak tez ponoc tłumaczyli się własciciele rotweilera (albo dobermana, nie wiem), który zagryzł w ich własnym domu ich własne wnuczę. UPIĄĆ BYŁO TRZEBA I KAGANIEC ZAŁOŻYC a nie ludzi stresować! kropka.

Znowu mądrość waszego psa i mądrość rotka pozwoliła uniknąć konfliktu który by nastąpił gdyby wasz pies nie wyrwał się z obroży.
Nie. Powinnismybyli od razu zadzwonić na policję widząc kilka tygodni wczesniej tego rotweilera bez kagańca.

To jest bardzo ważne .Wystarczyło aby mieć luźną smycz i wówczas zasłonić waszego psa oddzielając go od rotka .
Śmiechu warte.

Tak robią psy często rozdzielaniem unikają konfliktów .Wielki rotek odszedł by gdyby ktoś z was odwrócił się plecami w zasłonił spokojnie waszego psa .
Powtarzam, śmiechu warte. Trzebabyłoby tam być, żeby móc ocenić, jak bardzo ta wypowiedź odbiega od rzeczywistości.

Świetny powód do ataku innego psa choćby po to by narzeczony się uspokoił
Rotweiler miały gdzieś wrzeszczenie mojego narzeczonego do właściciela, bo akurat „w zabawie” wpychał mojego goldena w krzaki jakieś 20 metrów dalej.

Tak podsumowując brak wiedzy jest kłopotem .
Zgadza się, bo dotychczas nie dowiedziałam się, co zrobić, jeśli agresywny pies szarpie mojego psa a ten skowyczy, jak w przypadku owczarków.

opisane przeze mnie sytuacje odnosza się do psa bardzo łagodnego, zawsze padającego ofiarą, która nigdy się nie broni (może z czasem się tego nauczy). Dodatkowo w poprzednim poście specjalnie zaznaczyłam, że w przypadku konfliktów z psami nie zaliczanymi do ras groźnych nasz pies sam sobie jakoś radził. Wbrew opinii Bobka ludzie wcale nie są tacy głupi, ze nie potrafią rozpoznać kiedy pies lepiej da sobie radę sam. Jednak powtarzam moje pytanie: Co zrobić, jeśli widzę, jakmój ufny, kochany golden, który pędzi do potęznego wilczura, bo myśli, że to kompan do zabawy, jest przez tego po prostu przygniatany szczęką do ziemi a ja słysze tylko skowyt? Proszę, oszczędźcie mi tych książkowych nonsensów, które nijak mają się do tego, czego miałam nieprzyjemność doświadczyć.

Nie myślcie, że uwazam, iż wszystkie obce mi psy obronne są zagrożeniem. Jenak w moim przekonaniu są one potencjalnym zagrożeniem, bo nigdy nie wiadomo co za czort je wychowywał. I wymagam od kazdego własciciela, aby zachował wszelkie możliwe środki ostrożności –ze już nie wspomnę, że tu u nas w Niemczech wymagane ustwowo.

kesse · Wysłany: Wto 17:17, 03 Mar 2009 Temat postu:

A ja mam pytanie. Czytałaś książkę "Sygnały uspakajające"? Bo z tej obszernej wypowiedzi wnioskuje ze nie , a skoro nei czytałas to nei wiesz co ma na mysli bobek. Jesli nei czytałas to po prostu nie rozumiesz co chciala Ci przekazać.
Oburzasz sie n aniektore bardzo pomocne rady np kpiąc
"Wasz pies miał straszny kłopot prosił was o pomoc, ale wy niestety skupiacie się na czym innym
tak, w tym momecnie piłowałam sobie paznokcie. "

Uwierz mi ze p Alina poradzila Wam najlepiej jak umiała, zrozumiałas to ŹLE bo jak twierdze NIE ZNASZ sygnałow wiec nie ma o czym rozmawiac bo to jakby jeden mowil po chinsku a drugi po czesku...
Prosze zerknij do ksiazki a wszystko Ci sie rozjasni i tu naprawde nei chodzi o to czy pies jest łagodny czy groźny wydaje mi sie ze rotek byl w miare ułozony z tego co pisałas ale akurat wtedy nie posłuchal, bo Ty zapiełas psa na smycz , i jak pani Alina ci juz napisała, bezwiednie unosiłas głowe psa co było znakiem dla drugiego, jesli zostawiłaby cookiego bez smyczy zapewne potoczylo by sie inaczej bo z tego co opisujesz Twoj pies jest bardzo madry i potrafi swietnie sie bronic za pomocą sygnałow!!!

Mam tylko małe pytanie, bo pod niektorymi wypowiedziami pisałas smiechu warte, a czy kiedykolwiek zastosowałas wyzej wymienioną rade w praktyce? Bo jesli nie to jak mozna oceniac ze cos jest "smiechu warte?"