Duffel-nauka przywoływania na spacerach

indiana

Lilu, odnalazłam książeczkę i jak obiecałam, szybciutko przejrzałam ją jeszcze raz.
Streszczam pokrótce, czyli trochę upraszczając (sorry Jacol!), aby post nie wyszedł długaśny...

Nauka przywołania:

- Zaczynamy od ćwiczenia w w domu, najlepiej gdy jesteśmy sami, najpierw będąc w tym samym pomieszczeniu z psem. Początkowo zachęcamy psa widocznym dla niego smaczkiem. Później smaczek jest schowany, pojawia się dopiero jako nagroda za przyjście.

- Potem wołamy go z innego pomieszczenia. I nagradzamy.

- Kolejny etap to przywoływanie przy coraz większych rozproszeniach, stwarzanych przez domowników.

- Dalej wychodzimy z ćwiczeniami na korytarz.

- Wychodzimy na dwór. Nie zaczynamy ćwiczeń od razu, na początku spacerku, gdy pies jest podekscytowany. Odpowiedniejsze jest poczekanie na koniec spaceru. Obserwujemy psa i otoczenie.
Jeśli nie dzieje się nic ciekawego (co byłoby dla nas konkurencją) możemy wydać komendę przywołującą. Chwalimy psiaka już choćby za spojrzenie na nas. No i oczywiście za przybiegnięcie. Można pieska zachęcić do przybiegnięcia (kucając, odbiegając w przeciwnym kierunku,
rzucając zabawkę za siebie, itp.)

- Naukę przywołania w rozproszeniach (typu inne psy, ludzie i inne atrakcje) prowadzimy na 10m lince. Linka jest do asekuracji, jeśli piesek nie przybiega na komendę, należy ją przydepnąć.

Ważny szczegół: Trzeba pamiętać o przyzwyczajeniu psa do chodzenia z ciągnącą się swobodnie po ziemi linką, zanim zaczniemy naukę przywołania. W przeciwnym razie pies będzie kojarzył, że gdy ma linkę - musi wracać na wołanie, a gdy jej nie ma - niekoniecznie.
Linkę skracamy o paręnaście cm co kilka dni. Aż w końcu dojdziemy do krótkiego jej fragmentu, z którym piesek będzie swobodnie biegał, czując mimo to, iż jest "pod kontrolą".

Są też opisane różne zabawy w przywołanie, z wykorzystaniem pomocnika i innego psa. (Ja znam podobne, choćby z listy klikerowej: [link widoczny dla zalogowanych])
W książeczce Jacol puścił wodze swojej fantazji, fajnie je nazywając: "katapulta", "chochoł", "słup soli", "siła wyższa". Wink

Jest też opisana nauka przywołania awaryjnego, na gwizdek wysokotonowy.

No i parę przypomnień:
- Aby nie "spalić" komendy wydajemy ją tylko 1 raz.
- Jeśli nie ma pewności, że pies przyjdzie - nie przywołujemy go, lecz sami po niego idziemy.
- Nie przywołujemy psa, aby zrobić przy nim coś, czego nie lubi (sami po niego idziemy).
- Przywołujemy psa często, a tylko od czasu do czasu zapinamy mu smycz.
- Pamiętajmy o dobrym, zmiennym nagradzaniu.
- Nie wymagajmy od razu za dużo od psiaka (czyli cierpliwość i stopniowanie rozproszeń).

Oczywiście, że można samemu zebrać w sieci i wydrukować sobie podobnego typu ściągawkę.
Tyle tylko, że z wypowiedziami forumowymi "na żywo" jest mały kłopot - często w wątki wkrada się bałagan (jakieś OT), czasem też piszący zapominają o drobnych (a istotnych) szczegółach, itp.

Książeczka Jacka przedstawia temat w sposób przemyślany i uporządkowany. Jest to cenne, zwłaszcza dla osób początkująch w szkoleniu.

bobek

indiana

Ewa&Duffel

Dziękuję bardzo za streszczenie dla nas książeczki Smile

Ewa&Duffel

Cóż, dziś było już znacznie, znacznie gorzej :(Moja paskuda nie wykazywała najmniejszego zainteresowania zabawką. Zobaczył jakiegoś małego kundelka i ciągnął do niego tak, że mało mi rąk nie wyrwał ze stawów (normalnie już właściwie nie ciągnie, tylko jak zobaczy jakiegoś psa). Poszliśmy na inną łąkę, biegał sobie i praktycznie nie zwracał na mnie uwagi, za każdym razem musiałam się posłużyć linką, jak go wołałam, ani razu nie przyszedł sam Sad

Nie uciekał, bo cały czas chodził w pobliżu, tylko mnie ignorował Sad

Dopiero pod koniec spaceru było lepiej. Przychodził szybciej trochę, jak go wołałam (nagradzałam smaczkami, bo zabawkę kompletnie ignorował), parę razy mu się schowałam i mnie znajdował, pobawiliśmy się chwilę patykiem i plastikową butelką, potem poćwiczyliśmy komendy (niby wykonywał, ale z ogromnym opóźnieniem). No i poszliśmy do domu, a w drodze powrotnej też mnie zdenerwował, bo po pierwsze ciągnął jak opętany, a po drugie gdy kazał mu się położyć i zostać na chwilę (musiałam coś zrobić), to po chwili się zerwał i gdybym nie nadepnęła na linkę, poleciałby do jakiegoś przechodzącego człowieka.
A w ogrodzie pobawiłam się z nim chwilę tym sznurem i miał radochę niesamowitą, i cały czas skakał do niego i chciał jeszcze. Wniosek: na spacerach zabawki są zbędne, nieważne jak super, są ważniejsze rzeczy od nich Sad

bobek

Daraka83

Ewa&Duffel

Dzień dzisiejszy-ok.
Spacer oczywiście na lince, czasem przychodził zawołany, czasem dopiero po tym, jak "pomogłam" sobie linką. Ale bawił się sznurem, co mnie bardzo ucieszyło, nawet jak zobaczył pieska, to wolał się ze mną przeciągać, niż do niego lecieć Smile

Zgodnie z radą nie ćwiczyliśmy na spacerze żadnych komend, poza tą jedną "do mnie".

Ewa&Duffel

Kupiłam sobie książkę "Drugi koniec smyczy" Patricii McConell. Taki prezent świąteczny dla mnie...i przy okazji dla mojego psa Wink

Zaczęłam już czytać-wciąga Smile

Ewa&Duffel

Napiszę, co się u nas zmieniło. Duffla puszczam na lince albo zupełnie bez smyczy, zależy, i ogólnie jestem z niego zadowolona. Fakt, nie zawsze przychodzi, ale trzyma się blisko mnie i często sam do mnie przybiega. Z zabawki zrezygnowałam-i tak go w ogóle nie interesowała. Bawimy się zazwyczaj kijkiem. I tu 2 sprawy-jak go nauczyć przynoszenia kija? Jak ma w pysku kij, i go wołam do siebie, to przybiega,po drodze wypuszczając kij...I nie wiem jak to zmienić. A druga sprawa-jak odwołać od innych psów? Nie potrafię tego. Gdy się bawi z nimi, nie zwraca na mnie uwagi, nie obchodzą go smaczki. Gdy uciekam czy się chowam, nie obchodzi go to. W innych sytuacjach to działa. A jak się bawi z psem, a musimy już iść, to muszę po prostu podejść i zapiąć go na smycz, bo inaczej się nie da.
Będę wdzięczna za wasze rady.

bobek

Wandalka17

U mnie było tak że za każdym razem kiedy Sara słyszy dźwięk piszczącej piłeczki natychmiast przychodzi nawet jak jest zajęta zabawą z psami czy uporczywym węszeniem .Piłka jest przeznaczona tylko na dwór tak samo jak ringo .Będe musiała kupić następną bo piszczałka padła .

martysia_newton

Ja też mam taki problem z Newtonem.
Kiedy jestesmy sami to na komende przychodzi. Czy w mieszkaniu, czy na zewnątrz.

ALe nie daj Boże pojawi się nagle inny pies do zabawy, puszczam go ze smyczą (bo inaczej bym go w razie czego nie złapala) i chce zeby do mnie wrocił to ma mnie gdzieś...

Chcialabym go puszczać do zabawy z innymi psami, ale się nie da...